Κλείσε τα μάτια σου, μη με κοιτάξεις
βγάζω τη μάσκα μου και θα τρομάξεις
έχω περάσει από χρόνια το τέρμα
κι έκρυψα μία ευχή σ’ ένα κέρμα
που έπεσε μες στα βαθιά τα νερά σου
μήπως και γίνω εγώ στα όνειρά σου
κάτι μικρό μα δικό σου…!
Μέσα στο δάσος σου γίνομαι ήχος
στις μελωδίες σου άψυχος στίχος
είμαι το φως που τρυπά τις περσίδες
ένα αστέρι που πάλι δεν είδες
κι όμως για σένα θα λάμπω τη νύχτα
κι ας μου χρωστάς άλλη μια καληνύχτα
άσε με μόνο να δω πως κοιμάσαι
και θα μαι πλάι σου να μη φοβάσαι… 'Άλκηστις Πρωτοψάλτη"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου